عشق مکتب

ابوالحسن خرقانی می گوید؛

جواب چهار نفر مرا سخت تکان داد!

مرد فاسدی از کنارم گذشت و من گوشه لباسم را جمع کردم 

تا به او نخورد!

او گفت: ای شیخ! خدا می داند که فردا حال ما چه خواهد شد!

مستی دیدم که افتان و خیزان در جاده های گل آلود می 

رفت، به او گفتم: قدم ثابت بردار تا نلغزی!

گفت: من بلغزم باکی نیست، به هوش باش تو نلغزی ای 

شیخ! که جماعتی از پی تو خواهند لغزید…!

کودکی دیدم که چراغی در دست داشت

گفتم: این روشنایی را از کجا آورده ای؟

کودک چراغ را فوت کرد و آن را خاموش ساخت و گفت: تو 

که شیخ این شهری بگو که این روشنایی کجا رفت ؟

زنی بسیار زیبارو که در حال خشم از شوهرش شکایت میکرد!

گفتم: اول رویت را بپوشان، بعد با من حرف بزن!

گفت: من که غرق خواهش دنیا هستم چنان از خود بی خود 

شده ام که از خویش خبرم نیست، تو چگونه غرق محبت 

خالقی، که از نگاهی بیم داری….؟!