چرا امام زمان (عج)نمی آیند ؟
در حدود دویست، سیصد سال پیش جمعی از صلحا در نجف اشرف مجتمع بودند.
از آدم های بسیار خوب و مقدّس. روزی با خودشان نشستند و گفتند:
چرا امام نمی آید؟
در صورتی که ما بیش از سیصد و سیزده نفر که او لازم دارد هستیم. به این فکر افتادند که سرّ تأخیر در ظهور را به دست آورند.
تصمیمشان بر این شد که از بین خودشان یک نفر را که به تأیید همه خوبترینشان هست، انتخاب کنند و او را بفرستند در مسجد کوفه یا سهله تا اعتکاف کند و از خود امام بخواهد که سرّ تأخیر در ظهور را بیان بفرماید.
جمعیّت خودشان را به دو قسمت تقسیم کردند و قسمت بهتر را باز به دو قسمت و همچنین تا آن فرد آخر را که از همه بهتر و مقدّس تر و زاهد تر بود انتخاب کردند که او به مسجد سهله یا مسجد کوفه برود.
او هم رفت و بعد از دو سه روزی برگشت
پرسیدند چه طور شد؟
گفت:
راست مطلب این که من وقتی از نجف بیرون رفتم و رو به مسجد سهله راه افتادم با کمال تعجّب دیدم شهری بسیار آباد و خرّم در مقابل من ظاهر شد.
جلو رفتم.
پرسیدم: اینجا کجاست؟ گفتند:
این شهر صاحب الزمان است و امام ظهور کرده است.
بسیار خوشحال شدم و شتابان به در خانه‌ی امام رفتم. کسی آمد و
گفتم: به امام بگو فلانی آمده و اذن ملاقات می خواهد. او رفت و برگشت و گفت:
آقا می فرمایند: شما فعلاً خسته ای، از راه رسیده‌ای.
برو فلان خانه (نشانی دادند) آنجا مرد بزرگی هست.
ما دختر او را برای شما تزویج کردیم. آنجا باش و هر وقت احضار کردیم، بیا.
من خوشحال شدم. به آن آدرس رفتم و خانه را پیدا کردم. از من خیلی پذیرایی کردند و آن دختر را به اتاق من آوردند، هنوز ننشسته بودم که درِ اتاق را زدند.
گفتم:
کیست؟
گفت: مأمور از طرف امام. می فرمایند: بیا! می خواهیم قیام کنیم و شما را به جایی بفرستیم. گفتم: به امام بگو امشب را صبر کنید!
گفت: فرموده اند: همین الآن بیا. گفتم: بگو من امشب نمی آیم.
تا این را گفتم دیدم هیچ خبری نیست. نه شهری هست، نه خانه‌ای هست و نه عروسی. من هستم و صحرای نجف!
معلوم شد مکاشفه ای بوده و خواسته‌اند به ما بفهمانند که ما هنوز آمادگی برای آمدن امام زمان(عج) نداریم…
ما مشغول جسم و جان خودمانیم و غافل از جانانمان…
او غایب نیست…
ما در غیبت و غفلتیم!
خداوندا به عزتت ما را برای مولایمان آماده و حاضر کن
اللهم عجل لولیک الفرج