عشق مکتب

در سال 1331 در روستای ضیاء آباد شهرستان قزوین به دنیا آمد. دوره تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش به پایان رساند و برای ادامه تحصیل به قزوین رفت. در سال 1350 پس از اخذ دیپلم برای انجام خدمت سربازی به لشکر 77 خراسان اعزام شد. در دوره سربازے در رزمایش مشترڪ نیروی زمینی و نیروی هوایے شرڪت داشت و باخلبانان حاضر در رزمایش آشنا شد و این سبب علاقه او به حرفه خلبانی شد ، پس از پایان دوره سربازے در آزمون دانشڪده خلبـانے شرڪت ڪرد و با موفقیت به استخدام نیروے هوایی درآمد. در سال 1354 پس از گذراندن مقدمات آموزش پـرواز در ایران، برای تڪمیل دوره خلبـانی به آمریڪا اعزام شد و با درجه ستـوان دومے به ایران بازگشت و به عـنوان خلبـان هواپیـماے شڪاری اف - 5 مشغول به خدمت شد. با آغاز جنگ تحمیلے به خیل مدافعان ڪشور پیوست و پس از انجام 12 ماموریت هواپیماے وی مورد اصابت موشڪ دشمن قرار گرفت و مجبور بہ ترڪ هواپیـما شد ڪہ نهایـتاً در خاڪ دشمـن به اسـارت نیـروی بعث عـراق درآمـد. وی سه ماه اول دوران اسارت در سلول انفرادے بود و پس از آن بہ مدت 8 سال دور از چشم صلیب سرخ جهانے نگهداری شد. پس از پذیرش قطعنامه 598 وی را از سایر دوستان جدا نمودند و قسمت دوم دوران اسارت 16سال بطول انجامید. پس از 16 سال اسارت به نیروهای صلیب سرخ معرفے شد و دو سال بعد در روز 17 فروردین سال 1377 به ایـران بازگشـت. و در دیداری صمیمانه با فرماندهے ڪل قوا و تجدید بیعت با معظم له مفتخر به لقب “سیـدالاسـرای ایران ” ازسوی رهبر معظم انقلاب گردید. این خلبان سرافراز وجانباز 70 درصد سرانجام در روز نوزدهم مرداد سال 1388 براثر عارضه‌هاے ناشی از دوران اسـارت در سال‌های جنگ تحمیلے به فیـض شهــادت رسید.