عشق مکتب

مولاجان آجرک الله

اشک و نالهٔ امام صادق (ع) در فراق حضرت ولیّ عصر (عج)

سدير صيرفى مى ‌گويد: 

به همراه «مفضّل»، «ابوبصير» و «ابان» خدمت امام صادق (علیه السّلام) رسيديم و ديديم كه آن حضرت بر روى خاك ‌ها نشسته جامه ای خيبری، بی ‌يقه و آستين كوتاه بر تن كرده و همانند مادر فرزند مرده در حال گريه و زاری است.

سراسر وجود او را حزن و اندوه فرا گرفته بود؛ آثار غم و اندوه در صورتش ظاهر گشته بود؛ رنگ چهرهٔ او به كلّی دگرگون شده بود، سيل اشك ز دل پر خون و قلب پر التهاب او برخاسته بود و بر گونه ‌هايش فرو مى ‌ريخت و در اين حال اين گونه زمزمه مى ‌كرد:

اى آقا و سرور من! غيبت تو خواب از ديدگانم ربوده، عرصه را بر من تنگ نموده و آسايش و آرامش را از قلبم گرفته است.

سدير مى ‌گويد: 

هنگامى كه امام صادق (علیه السّلام) را اين چنين پريشان ديديم، دل‌ هايمان آتش گرفت? و هوش از سرمان پريد كه چه مصيبت جانكاهی براى حجّت خدا روى داده و چه فاجعهٔ اسفباری بر او وارد شده است؟!

عرض كرديم: اى فرزند بهترين خلايق! چه حادثه‌ اى بر شما روى آورده كه اين چنين سيل اشك از ديدگانتان فرو مى ‌ريزد و اشك چون باران بهاری بر چهره‌ تان سرازير مى ‌شود؟

چه فاجعه ‌ای شما را اين چنين بر سوك نشانده است؟

امام صادق (علیه السّلام) … آهی عميق به پهنای قفسهٔ سينه از اعماق دل بركشيد و به ما روى كرد و فرمودند:

صبح امروز كتاب «جَفر» را نگاه مى ‌كردم و آن كتابی است كه همهٔ مسائل مربوط به مرگ و ميرها، بلاها و حوادث را تا پايان جهان در بر دارد. 

اين كتاب را خداوند به پيامبر خويش و پيشوايان معصوم از تبار او اختصاص داده است. 

در اين كتاب، تولّد، غيبت، درازی غيبت و ديرزيستی قائم ما و گرفتاری باورداران در آن زمان، راه يافتن شكّ و ترديد در دل مردم در اثر طول غيبت و مرتد شدن مردم از آيين مقدّس اسلام☪ را خواندم و ديدم كه چگونه رشتهٔ ولايت را كه خداوند در گردن هر انسانی قرار داده است، مى ‌گسلند و از زمرۀ اسلام بيرون مى ‌روند، دلم به حال مردم آن زمان سوخت و امواج غم و اندوه بر پيكرم فرو ريخت…

كمال الدّين و تمام النّعمة، شیخ صدوق قدّس سرّه: جلد 1، صفحه 353

الـلَّـھُــــــمَــ ؏ َـجــــــــــِّـلْ لِوَلــــــیِـڪْ ألــــــــــْـفـــــَـرَج