عشق مکتب

امام علی علیه السلام:

حیا، وسیله ای به سوی همه زیبایی هاست.

بحار الانوار، ج 77، ص211

وقتی این نوع عکسها رو به عنوان تبلیغ حجاب و عفاف میبینم یاد یک جریان میوفتم که آقای شفیعی کدکنی از آقای ابتهاج نقل میکند. میگوید: ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﮐﻔﻦ ﻭ ﺩﻓﻦ ﺷﺨﺼﯽ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﻡ، ﺩﯾﺪﻡ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ او را در ﻗﺒﺮ بگذارند، ﭼﯿﺰﯼ ﺣﺪﻭﺩ ﯾﮏ ﻭﺟﺐ ﺳﺮﮔﯿﻦ ﻭ ﻓﻀﻮﻻﺕ ﺗﺮ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ، در ﮐﻒ ﻗﺒﺮ ریختند. ﺍﺯ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﮐﻪ داشت ﺍﯾﻨﮑﺎﺭ ﺭا ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯿﺪﺍﺩ، ﺳﻮﺍﻝ ﮐﺮﺩﻡ: ﺍﯾﻦ ﭼﻪ ﺭﺳﻤﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺩﺍﺭﯾﺪ؟ ﮔﻔﺖ: در ﺭﺳﺎﻟﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺩ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ مستحب است ﻭ ﻣﺎ ﻣﺪﺗﻬﺎﺳﺖ ﺑﺮﺍی ﻣﺮﺩﻩ ﻫﺎیماﻥ ﺍﯾﻨﮑﺎﺭ ﺭا ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯿﺪهیم. ابتهاج ﻣﯿﮕﻔﺖ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺑﺮﺍﻡ ﺗﻌﺠﺐ ﺁﻭﺭ ﺑﻮﺩ، ﺳﺮﯾﻊ ﮔﺸﺘﻢ یک ﺭﺳﺎﻟﻪ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﺳﺮﺍﻍ ﻃﺮﻑ، به او ﮔﻔﺘﻢ: ﮐﺠﺎیش ﻧﻮﺷﺘﻪ؟ ﻃﺮﻑ ﻫﻢ ﺑﺨﺶ ﺁﯾﯿﻦ ﮐﻔﻦ ﻭ ﺩﻓﻦ ﻣﯿﺖ را ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻔﺮﻣﺎ. ﺩﯾﺪﻡ ﻧﻮﺷﺘﻪ” ﮐﻒ ﻗﺒﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ، ﻣﺴﺘﺤﺐ ﺍﺳﺖ ﯾﮏ ﻭﺟﺐ ﭘﻬﻦ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ”.  ️ این حجاب به خودی خود ممکن است مشکل شرعی نداشته باشد! اما یک نوع جلب توجه و خودنمایی نامطلوب دارد که با تبلیغ حجاب سازگار نیست . و این نفهمیدن مغز معنای حجاب است، یعنی همان فرق پِهِن_تر و پَهن_تر است. خوب دقت کنید! در محدوده حلال دین نباید سختگیر بود و همه را با یک خط کش راند و اگر این کارها برای تبلیغ دین نبود ، بلکه دوست داشتند عکس بگذارند، حرفی نبود. من هم میگفتم سخت نگیریم ، سلایق مختلف است ، میخواهد چنین بپوشد ، در بسیاری از موارد هم حلال است … اما اگر با کپشن و تبلیغ حجاب و دین این عکس ها را نمایش میدهند، باید سختگیری بیشتری کرد

پ.ن:عکس صرفا برای گوشزد کردنِ این مشکل هست ک انگار داره بین خانمای محجبه همه گیر میشود

از پيغمبر رحمت(ص) سوال نمودند:

يا رسول الله دين چيست؟

فرمودند؛دين يعني خوش اخلاقي در پس خوش اخلاقي خوش رفتاريي است در پس خوشرفتاري مردم مداري در پس مردم مداري دست ياري است  وفي الواقع دين همان دست ياري رساند است. 

آيا ما همانگونه هستيم كه رسول الله فرمودند؟ بیاییم تا آن جا که میتوانیم به داددل مردم برسیم

اللهم صل علی محمد و علی محمد و عجل فرجهم

لِلَّذینَ اتَّقَوْا عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها

اولین تصویری که توی قرآنت از بهشت به من داده‌ای درخت‌های انبوه و نهرهای روان است. «جنّه» یعنی جایی که از بس درخت‌های درهم تنیده دارد، زمینش پیدا نیست.بعد این تصویر را با خالدینَ فیها کامل‌تر کرده‌ای. با جاودانگی. همان میلِ همیشگیِ من برای مانایی و بقاء. بهشتِ تو دیگر اضطرابِ تمام‌شدن و فناشدن و از دست‌دادن ندارد. تهِ دلِ آدم را خالی نمی‌کند از لذّت‌های گذرای تمام‌شدنی.

 با این‌همه گاهی هم اگر فکر کنم توی آن لذّت‌های معقول، ملال و خستگی و یکنواختی، دل‌زده‌ام کند، دوباره آیه آورده‌ای برایم که لا یَمَسُّهُمْ فیها نَصَب (حجر/ 48).

 آن‌جا، جایِ خستگی و ملال هم نیست.باغِ لذّت‌هایی که ملال‌آور نیستند و می‌شود برایِ همیشه آن‌جا ماند؛ باید جایِ خواستنی‌ ای باشد این باغِ جاودانه‌ی تو.

انسان موجودی تنهاست. کسی نمی‌تواند از تنهایی و غربت ذاتیش رهایی پیدا کند. خانواده و رفقا تا حدی می‌توانند این تنهایی و غربت را بر طرف کنند ولی غربت انسان هیچ گاه به طور کامل زائل نمی‌شود. خدا انسان را طوری آفریده که تنهاییش فقط با خدا بر طرف شود. از غربت و تنهایی گله نکنیم و آن را تقصیر این و آن نیندازیم.